کنترل ناقلین بیماری‌های دانگ، چیکونگونیا و زیکا- راهنمای کشوری کاربردی

در طول50 سال گذشته، انسان شاهد ظهور و یا گسترش بیماری های منتقله از طریق آئدس ها مانند دانگ، چیکونگونیا و زیکا بوده است. گسترش این بیماری ها را میتوان تا حدود زیادی بعلت افزایش تجارت و سفرهای بین المللی؛ توسعه نامناسب شهرنشینی؛ اجرای ناکارآمد برنامه های کنترل ناقلین به علت ظرفیت های ناکافی انسانی، مالی و زیربنایی، شیوه های غلط ذخیره سازی آب مصرفی خانوار، مدیریت نامطلوب زباله، فقدان مشارکت جامعه و اراده سیاسی دانست.

جلوگیری یا کاهش انتقال بیماریهای دانگ، چیکونگونیا و زیکا بطور کامل بستگی به کنترل پشه های ناقل و یا قطع ارتباط آنها با انسان دارد. عملیات کنترل انتقال لازم است ناقل را در زیستگاه های لاروی و بالغ آن را در اماکن انسانی و محیط های اطراف آن و همچنین در سایر اماکنی که تماس انسان و پشه ناقل رخ می­دهد (نظیر مدارس، بیمارستانها) هدف قرار دهد.

هدف اصلی این دستورالعمل، ارایه راهنمایی برای مراقبت پشه آئدس اجیپتی و آئدس آلبوپیکتوس با توجه به خطر ورود و استقرار این دو گونه به کشور و خطر انتقال/طغیان بیماریهای آربوویروسی یاد شده است. روش هایی  که در این دستور العمل به آنها اشاره می شود براساس تجربه های بین المللی و بهترین توصیه های موجود است که برای اجرا در کشور تنظیم گردیده است. این روش ها برای برنامه های جاری مراقبت حشره‌شناسی تهیه شده‌اند و شامل اقدامات اضافه تری که در تحقیقات اکولوژی و ظرفیت سنجی ناقلین مذکور و سایر ناقلین احتمالی ممکن است بکار رود نمی باشد و لذا در آینده نیاز به تجدید نظر در این دستورالعمل ممکن است وجود داشته باشد.